سبد سفارش شما خالی است!

مالکیت زمانی تا تایم شرینگ، اصطلاح رایج و مرسومی در ادبیات حقوقی ایران نبوده، بلکه یک اصطلاح جدید اروپایی- آمریکایی است که از آن به معنای استفاده موقت و متناوب افراد از یک مال معین برای مدت معین و یا نامعین در دوره زمانی محدود یا به طور دائمی استفاده می‌شود. تایم شرینگ یک ضرورت نوظهور اقتصادی محسوب می‌شود. از آن‌جایی که تاکنون بررسی جامعی درباره این نهاد حقوقی انجام نشده است. به این دلیل در این کتاب تلاش شده ماهیت حقوقی این قرارداد در حقوق ایران و آمریکا مورد بررسی قرار گیرد.