گاز طبیعی و جغرافیای سیاسی از 1970 تا 2040
از اوایل دهۀ 1970، با تجارت برونمرزی گاز به وسیلۀ خطوط لوله و LNG، بازارهای گاز بینالمللی شدند. سهم LNG در کل تجارت گاز و سهم گاز مبادله شده در کل مصرف گاز در حال افزایش است. برای مثال در سال 2004، حدود 27 درصد از گاز مصرفی جهان وارداتی بود، در حالی که این میزان در سال 1970 تنها 4درصد بود، پیشبینی میشود که طی دهههای آینده، گاز طبیعی بالاترین نرخ رشد، در میان انرژیهای فسیلی داشته باشد و مصرف آن تا سال 2030 به دو برابر سطح مصرف آن در سال 2003 افزایش یابد، اما از نظر جغرافیایی منابع عمدۀ گاز طبیعی، غالبا در نزدیکی مراکز اصلی مصرف قرار ندارند و انتقال این منابع از مهمترین دغدغهها است. نویسنده درکتاب حاضر، مسائل ژئوپولتیک و چشماندازهای مصرف گاز را در چارچوب هفت مطالعۀ موردی، بررسی کرده و نشان داده است که چگونه شرکتها و دولتها، سرمایهها را به تحرک درآورده و به احداث و توسعه زیرساختهای تجارت بینالمللی گاز میپردازند. مدل تجارت جهانی گاز موسسۀ بیکر، تاثیر مسائل سیاسی و اقتصادی بر آیندۀ بازارهای گاز طبیعی جهان، و ساختار بازار در اقتصاد جدید گاز از دیگر مباحث کتاب است.