سبد سفارش شما خالی است!

شیوۀ جریان سیال ذهن که در اوایل قرن بیستم در داستان‌نویسی غرب شکل گرفت، تحولات مهمی در فرم و ساختمان و شیوۀ روایت داستان ایجاد کرد. از مهم‌ترین ویژگی‌های داستان‌های جریان سیال ذهن عبارت‌اند از: بهره‌گیری از تکنیک‌های روایتی چون تک‌گویی درونی؛ حدیث نفس و دیدگاه دانای کل معطوف به ذهن شخصیت‌ها؛ وانهادن زمان خطی داستان‌های سنتی و جابجایی مداوم کانون روایت داستان میان لایه‌های ذهن و زمان عینی و ذهنی؛ استفاده از ترفندهای زبانی برای نزدیک کردن زبان داستان به زبان ذهن؛ دشواری یافتن معنا و مصداقی قطعی در داستان بر خلاف داستان‌های سنتی؛ شباهت زبان داستان به شعر ناب؛ و تغییر جایگاه نویسنده نسبت به موقعیت سنتی خود و حتی کنار رفتن نویسنده از صحنه‌ و مشارکت خواننده در تجربیات ذهنی شخصیت‌ها و فرآیند آفرینش داستان. هدف از تالیف کتاب حاضر، نقد و بررسی شیوۀ جریان سیال ذهن در داستان‌نویسی ایران و نیز بررسی زمینه‌ها و تاریخچۀ پیدایش این شیوه در غرب و ویژگی‌های آن در آثار نویسندگان غربی است.