پدری مظلوم و پسری ناکام
شعر فارسی - قرن 4ق. - نقد و تفسیر / فردوسی، ابوالقاسم، 329؟ - 416ق. شاهنامه. سیاوش و فرود - نقد و تفسیر
نگارنده در این کتاب تراژدی دو شخصیت "سیاوش" و "فرود" (پدر و پسر" در شاهنامه را بازگو نموده است. در آغاز چهرههای هر دو داستان معرفی شده و در پایان نیز واژهها و اسامی به کار رفته در متن داستانها معنی شده است. به تصریح نگارنده: "سرگذشت دلخراش سیاوش دردناکترین داستان شاهنامه فردوسی است. سوگنامهی جوانمردی که اسطورهی پاکی، ارزشمندی، و مظلومیت در برابر نیروهای ضد ارزش، ناپاک و اهریمن صفت است. سیاوش با پاکی، راستی و دوستی خود قربانی توطئه و نیرنگ انسانهایی ناپاک چون افراسیاب و گرسیوز میشود. سیاوش از نظر صورت و سیرت و پیشامد عشق هوسبازانه سودابه به وی همچون حضرت یوسف (ع) میماند. به همین جهت وی را یوسف شاهنامه مینامند زیرا هر دو پیروزمندانه از آزمایش بیرون میآیند. داستان فرود نیز سرنوشتی همانند دیگر تراژدیهای شاهنامه دارد. فرود فرزند سیاوش همچون پدر مظلومانه کشته میشود و یکی از دلخراشترین صحنههای داستان شاهنامه را به تصویر میکشد. پهلوانی که دست دوستی و مهربانی دراز میکند اما این مهربانی، صفاو سادگی وی در برابر تیرگی و بیهودگی و بدسگالی توس رنگ میبازد. در ماجرای مرگ فرود، خیرهسازی و کینهتوزی توس عوامل اصلی به حساب میآیند و در کنار اینها، راهنماییهای ابلهانهی تخوار، مشاور فرود و اشتباهاتی که بر اثر جوانی و خامی از فرود سر میزند همگی به شکل گرفتن این فاجعه و طرح داستان مرگ وی کمک میکنند".