سبد سفارش شما خالی است!

مروری تاریخی در مورد موضعگیری جهان شرق و غرب با «مقوله دین» در دو مقطع قبل و بعد از پیروزی «انقلاب اسلامی» در ایران است. این نوشتار درصدد آن است تا اثبات نماید که مواجهه قدرتهای غرب و شرق (به مفهوم کلّی نظام سلطه) با دین و مذهب، تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بر اساس دینگریزی و بیهویت کردن مردم بوده و پس از آن، تغییراتی بنیادین در سیاستهای قدرتهای غربی و شرقی در قبال دین ایجاد شده و بر اساس دینستیزی و انکار واقعیتهای دینی استوار گردیده است. نویسنده معتقد است که انقلاب اسلامی ایران تأثیر بسزایی در گرایش روزافزون مردم جهان به دین و ارزشهای دینی داشته است و بر این اساس قدرتهای استعماری به تکاپو افتادند تا دین و مقولات دینی را مورد حمله قرار داده و آنها را بیهویت جلوه دهند. وی هم‌چنین شکلگیری تمدن غرب را بر اساس نفی دین و کنار گذاشتن آن از ساحت سیاست و اجتماع، ارزیابی کرده و تحلیلی تاریخی از مسئله رنسانس و دینزدایی در جهان غرب ارائه نموده است.