خود، دیگری و خدا در اندیشه کیرکگور
کییرکگور، سورنآبو، 1813 - 1855م. - نقد و تفسیر / فلسفه دانمارکی - قرن 19.
میتوان گفت فردگرایی یکی از ارکان اگزیستانسیالیزم است و «کیرکگور»، اندیشمندی است که سهمی مهم در تبیین فردگرایی در فلسفه مدرن داشت. او همواره در آثارش انسان را بهعنوان فردی منفرد مینگریست و از این جهت در تقابل با فلسفه اجتماعی که تحتتأثیر هگل توسعهیافته بود قرار داشت. از سوی دیگر، بهجای توجه نشان دادن به ایدهها دل در گرو «آنچه هست» داشت و از این نظر نیز خود را مقابل فلسفه هگل میدید. این دو رکن اندیشهی کیرکگور، موجب شد مسیری که وی در فلسفه گشود، انسان را محور خویش قرار دهد و به مسائل مخصوص به افراد انسان بپردازد. در این کتاب به تبیین سه مفهوم کلیدی «خود»، «دیگری»، و «خدا» در اندیشه فیلسوف دانمارکی کیرکگور، پرداخته میشود تا از این رهگذر درک عمیقی از فلسفه او و موضوع تفرد انسانی در اگزیستانسیالیسم بهدست آید.