سبد سفارش شما خالی است!

در هریک از کتاب‌های "دورۀ درهای بسته"، اسارت از زبان یکی از آزادگان روایت شده است که باز نوشتۀ وقایع حقیقی است. ساعت‌ها گفت‌وگو، صدها صفحه متن پیاده شده، نوشتن و خط زدن. شنیدن، خواندن، بازساختن تصویرها، گفت‌وگوها، و اتفاق‌ها، کلنجار رفتن با هریک و بالاخره نزدیک شدن به تجربۀ ده سال زندگی در اردوگاه، یعنی این کتاب روایتی که بیش‌تر بر سال‌های اول اسارت تاکید می‌کند از زبان "علی علی‌دوست" یا آن‌طور که دوستان هم‌بندش می‌شناسند، "علی قزوینی". او این ده سال را زندگی کرد، پیر شد، رنج کشید، یاد گرفت، شادی کرد و حالا آزاد است، اما از آن روزها چیزی فراتر از خاطره برایش باقی مانده است.