سبد سفارش شما خالی است!

سازمان‌هایی که در آنها تفکر بهبود مستمر به عنوان یک اصل نهادینه شده، همواره به شناسایی و درک وضعیت و موقعیت خود علاقه‌مند هستند. خودارزیابی بر اساس مدل تعالی (EFQM)، یکی از روش‌های متداول و معمول برای تعیین وضعیت و موقعیت در سازمان‌های متعالی است. نوع نگرش و هدف سازمان‌ها در استفاده از مدل EFQM و خودارزیابی در طی مسیر تعالی ثابت نیست و به تدریج با افزایش سطح بلوغ و آگاهی از مدل تغییر می‌یابد. نگارنده در کتاب حاضر، به نکات حاصل از تحقیقات مراکز مطالعاتی در زمینۀ مدیریت کیفیت فراگیر و مدل تعالی EFQM اشاره کرده است. وی در بخش نخست مطالبی را درباره خودارزیابی، ویژگی‌های منطق رادار، نکات امتیازدهی، و فضای کلی حاکم بر سازمان‌ها با سطوح مختلف تعالی بیان کرده و در بخش دوم به معرفی خطوط راهنمایی برای ساختاردهی به اطلاعات بر مبنای منطق‌رادار پرداخته است.