فرآیند محور
نویسنده در این کتاب پس از نقد روش سنتی انشانویسی، شیوههای جدیدی را پیشنهاد میکند. نویسنده، بیاهمیتی انشاء نزد دانشآموزان و معلمان را ناشی از اعمال روشهای سنتی تدریس انشاء میداند و این روشها را "روش محصول ـ محور" مینامد. به باور وی روش مذکور فاقد فرآیند تولید ایده و خلاقیت است. در مقابل این روش، روش "فرآیند ـ محور" را مطرح میکند. روشی که در آن عمل نوشتن شامل گذر از تعدادی فرآیند است. طراحی کردن، انتقال دادن و مرور کردن سه مرحله از این فرآیندها محسوب میشوند. کتاب به سه فصل تقسیم شده است. فصل اول، شامل کلیات و تعریف واژگان کلیدی و... است. فصل دوم به مسائلی چون آموزش و پرورش، هدفهای آن، اهمیت انشاء، آموزش نوشتار، خلاقیت و مبانی آن و نیز مبانی پژوهش و... اختصاص دارد. فصل سوم نیز شامل خلاصه و نتیجهگیری است. در پایان نیز پیشنهادهایی در این زمینه عرضه گردیده که از آن جمله است: 1- به دلیل عدم آگاهی بیشتر معلمان با روشهای نوین تدریس و همچنین روشهای فعال تدریس (مانند سینکتیکس، بارش مغزی و...) برگزاری دورههای آموزشی به منظور افزایش دانش معلمان ضروری است، 2- چون تدریس انشا با روش فرآیند ـ محور نیاز به زمان بیشتری دارد ساعت تدریس هفتگی این درس افزایش یابد و 3- آموزش و پرورش تلاش کند برنامههای درسی مدارس در راستای خلاقیت کودکان و نوجوانان باشد نه این که تلاش کنند تنها دانشآموزانی درسخوان بارآورند.