سبد سفارش شما خالی است!

هنر مولانا این است که از حوادث ساده و ظواهر دنیایی نتیجه‌گیری حکیمانه و فلسفی ارائه دهد. او بیش‌تر عمرش را در کسب علم و دین و حدیث گذرانده بود. آن زمان که عشق شمس و درک قلبی، آنها را آمیخت، اکمل کلامی خلق شد که مثنوی نام گرفت. در سخنان و آثار عرفا، دنیای عرفان نشان داده می‌شود که به دنیای ظاهری راهی ندارد و خواننده دنیای عشق الهی را دست‌نیافتنی و نادیدنی می‌یابد. اما در مثنوی پیوند زیبایی بین دنیا و عشق الهی برقرار می‌شود و جمال وسیله‌ای برای رسیدن به کمال است. روی سخن مولانا با انسان عاقل است که به مکان و زمان خاصی تعلق ندارد. از این رو سخنان مولانا دلپذیر و شنیدنی است. کتاب حاضر، در دو بخش تدوین شده است: بخش نخست شامل چهل حدیث نبوی در مثنوی معنوی، شامل شش دفتر حدیث است؛ در بخش دوم نیز، چهارده‌ جلوه از زندگی حضرت محمد (ص) به زبان شعر از شاعران متعدد آورده شده است.شاعرانی هم‌چون: نظامی، شهریار، ملک‌الشعرای بهار، ناصرخسرو، سعدی، خاقانی، مولانا و عطار. در شش دفتر مثنوی می‌بینم که مولانا با یاد محبوب دو عالم، حضرت ختمی مرتبت، رسول اکرم (ص)، قدم به پیش نهاده و به سخن محمد (ص) کردار رسول (ص)؛ قهر و لطف نبی و... پرداخته است.