سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر مشتمل بر نتایج پژوهشی است که در چهارچوب جامعه‌شناسی سیاسی و با تمرکزی کوتاه بر رویکرد تاریخی و در موضوع فرآیند اقلیت‌سازی در ایران و اوضاع سیاسی و اجتماعی اقلیت دینی بهائیت نوشته شده است. از این رو ابتدا نظریه‌های مربوط به اقلیت‌ها و دولت‌ها بررسی و سپس سیر تکوین بهائیت از آغاز شکل‌گیری در عصر قاجار تا به قدرت رسیدن رضا شاه شرح داده شده است. در این مقال چگونگی تأثیرات متقابل متغیرهای مهمی چون: دین، نظام سیاسی حاکم، بازیگران خارجی و نحوه تعامل اقلیت با نظام سیاسی که به واسطة آن‌ها بهائیت از اکثریت متمایز و در نتیجه طرد شد، تحلیل می‌شود. آن گاه عقاید و آرای بهایی‌ها به همراه چگونگی شکل‌گیری نهادهای سازمانی و اداری آن‌ها مطالعه شده است. در ادامه علل رشد و گسترش تدریجی بهائیت در ایران دوران رضا شاه و اوایل دوران محمدرضاشاه تشریح و رویکرد رژیم شاه نسبت به اقلیت بهایی در فاصلة سال‌های 1332ـ1357 ه. ش تحلیل شده است. در پایان نیز دلایل شکل‌گیری بنیان‌های سیاسی اقلیون ذیل عنوان‌هایی چون «عرفی گرایی»، «تمرکزگرایی» و «رفتار اقلیت» مورد بحث واقع شده است. شایان ذکر است کتاب با تصاویری از اسناد مربوط به آن دوره مستند شده است.