سبد سفارش شما خالی است!

اصفهان در تاریخ فرهنگ و تمدن ایران، جای‌گاهی شایان توجه دارد. مدرسه‌های علمی گوناگون این شهر، یکی از مظاهر مهم فرهنگ آن است. مدرسه‌های اصفهان نیز مانند مدرسه‌های دیگر شهرهای اسلامی در آغاز وابسته به مسجدها بود اما در اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری فضای مدرسه‌ها از مسجدها جدا شد. از قرن چهارم تا ششم هجری، اصفهان چنان شکوه و عظمت‌ یافت که به آن دارالعلم می‌گفتند. نویسنده در این کتاب نخست به القاب شهرها در دوران قدیم اشاره و سپس مدرسه‌های دوره‌های مختلف را معرفی کرده و برای هریک، سال ساخت، وضعیت کنونی، آدرس و علت نام‌گذاری را بیان نموده است. از معروف‌ترین این مدرسه‌ها می‌توان به مدرسه‌ی علاءالدوله‌ی کاکویه در قرن چهارم هجری نام برد که قدیم‌ترین مدرسه‌ی اصفهان بود و ابن سینا در آن به تدریس مشغول بود. مدرسه‌ی نظامیه و مدرسه‌ی چهارباغ در عهد صفویه نیز از جمله‌ی این مدارس است. نویسنده در بخش دیگری از کتاب به برخی از مدرسه‌هایی اشاره کرده که در سفرنامه‌هایی چون سفرنامه‌ی جکسن، شاردن، ریچاردز، از آن‌ها نام برده شده است. مصاحبه‌ای با استاد سید مصلح الدین مهدوی، بخش پایانی کتاب را تشکیل می‌دهد.