سبد سفارش شما خالی است!

نوشتار حاضر متضمن برداشت‌های نگارنده از فرامین حضرت علی (ع) به مالک اشتر در زمان انتصاب وی به ولایت مصر (در سال 38 هجری) است. گفتنی است حضرت علی (ع) در این فرمان، ضمن این که مالک را به به پیروی از قرآن امر کرده به او دستوراتی درباره‌ی وظایف والی در خصوص رعایت تساوی حقوق افراد، برشماردن وظایف اصلی حکومت اسلامی، وظایف و اختیارات والیان، التزام والی به مشاوره‌ی امور، و مسائل بین‌المللی داده است. نگارنده از بررسی مفاد فرمان حضرت علی (ع) به مالک اشتر به نتایجی از این دست می‌رسد که: "حکومت اسلامی چیزی جدا از مذهب نبوده و کاملا جنبه‌ی مذهبی داشته و از شئون دین بوده است؛ با وجود قدرت دنیایی و مذهبی خلیفه و نظارت او بر حقوق عمومی و توجه و احترام جامعه‌ی مذهبی نسبت به او خلفا دارای حاکمیت مطلق نبوده‌اند؛ حکومت اسلامی بر اصل تمرکز استوار بوده و تمام اختیارات در دست خلیفه بوده است؛ اصل تساوی حقوق افراد اگرچه در جامعه‌ی اسلامی کاملا و همیشه اجرا نمی‌شده اما در حکومت اسلامی به صراحت مورد قبول واقع شده است و با توجه به این مساله می‌توان گفت مبنای جامعه و حکومت اسلامی بر نوعی دموکراسی استوار بوده است؛ بسیاری از مسائل بین‌المللی که امروزه نیز مورد قبول دولت‌هاست از قبیل عدم توسل به جنگ، وفای به عهد و غیره در حکومت اسلامی نیز مورد تاکید بوده و اجرایی شده است.