سبد سفارش شما خالی است!

درون‌مایه‌ی اصلی این فیلم‌نامه مرگ، زندگی، مذهب، رستگاری و عشق است، همه‌ی شخصیت‌های آن در اکثر موقعیت‌ها در حال درد کشیدن، گریستن و غصه خوردن هستند، اما کورسوی امید در تار و پود آنان رخنه می‌کند. "بیست و یک گرم داستان قلبی است که از بدن یک مرد در بدن مردی دیگر به یادگار مانده و محرکی می‌شود تا مرد دوم نیز در واپسین روزهایش نطفه‌ای در بدن زنی به یادگار بگذارد. وجود این نطفه، نه تنها باعث می‌شود زن از اعتیاد به الکل و مواد مخدر دست بردارد، بلکه به او در بخشیدن قاتل خانواده‌اش و آغاز یک زندگی نو کمک می‌کند... نطفه‌ی دیگر که قرار است از طریق لقاح مصنوعی و به زور مجلات محرک شکل بگیرد، بی‌نتیجه می‌ماند شاید فرجام این دو نطفه همان فرق میان عشق حقیقی و مصنوعی باشد". در بخش دوم کتاب، دو مقاله در نقد و تحلیل این فیلم به چاپ رسیده که عبارت‌اند از: "مرگ با بند کفش‌های قرمز/ مهدی مصطفی"، خود را با مرگ سرگرم می‌کنیم/ محمد وحدانی" و بخش پایانی نیز مشتمل است بر گفت وگو با "گی‌یرمو آریاگا" (نویسنده) و گفت و گو با الخاندر و گونزالس ایناریتو (کارگردان).