سبد سفارش شما خالی است!

ارتباطات جمعی شامل مطالعة علمی رسانه‌های جمعی، پیام‌هایی که تولید می‌کنند، مخاطبانی که می‌کوشند به آنها دسترسی یابند و آثار این پیام‌ها بر مخاطبان است. به صورت سنتی، این حوزه شامل رشته‌های روزنامه‌نگاری، ارتباطات دور، تبلیغات بازرگانی، روابط عمومی و زیربخش‌هایی از ارتباطات گفتاری است. این زمینه‌ها، به طور معمول شامل پیام‌های ارسال‌شده‌ای است که به صورت غیرمستقیم از طریق یک رسانة جمعی مانند تلویزیون، رادیو، روزنامه و مجله به مخاطبان می‌رسد. در کتاب حاضر نخست حوزة ارتباط جمعی، مراحل تکامل پژوهش‌های ارتباط جمعی، پژوهش‌های «آثار محدود» اوخر دهة 1950 و دهة 1960، و تمایلات اخیر آثار اجتماعی شدن رسانه‌های جمعی مورد بحث قرار می‌گیرد، سپس، چهار روش شناخت: اصرار، استناد، اشراق و روش علمی مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در پایان کتاب نیز، سه الگوی ارتباطی، یعنی: الگوهای «ریاضی شنون و ویور»، «روان‌شناسی اجتماعی نیوکام» و «عمومی و تسلی و مک‌لین» را که طی سال‌ها مورد توجه پژوهشگران ارتباط قرار گرفته است ارائه می‌شود و پس از آن با پیوند این سه الگو، الگوی مبادله‌ای ارتباط تشریح می‌شود.