هفت مقالهی دکتر صدیق پیرامون فولکور و ادبیات مردم آذربایجان
منظومههای آذری در واقع رمانهای عامیانه هستند که از نظر حجم بیشتر دارای اهمیتاند و به دست عاشیقها ـ خنیاگران دورهگرد ـ آفریده میشوند. عاشقها بخشهای نثر را روایت میکنند و پارههای نظم را در ریتمها و آهنگهای گوناگون عاشقی میخوانند. هر دو پاره پیوسته و به یکدیگر مربوطند. تکههای نظم، رایجترین و سیالترین فرمهای شعری بومی از قبیل قوشما، گرایلی و بایاتی را دارند و همه دارای ماهیت تغزلی رسا و موثر و از نمونههای زیبای شعریاند که بیشتر هیجانات و اضطرابهای درونی قهرمانان منظومه در آنها ترنم میشود. مجموعة حاضر حاوی شش مقاله از نگارنده در خصوص فرهنگ و ادبیات مردم آذربایجان و یک مقاله دربارة ادبیات شفاهی ترکمنهای ایران است. این مقالات پیشتر در مجلة هنر و اجتماع، خوشه، ارمغان، و وحید به چاپ رسیده است.