سبد سفارش شما خالی است!

به رغم اهمیت ابعاد علمی و نمادین روان‌کاوی، به اعتقاد «کریستوا»، فرآیند درمان زمانی تحقق می‌یابد که عواطف و انرژی‌های نشانه‌ای به سطح خودآگاه آمده و میان روان‌کاو و بیمار پیوندی عاشقانه ایجاد می‌شود. این پیوند عاشقانه مبتنی بر ارزش درمانی «فانتزی» است که در واقع هستی سوژه را قوام می‌بخشد. نویسنده در این کتاب به فهم روان‌کاوانه از روان‌شناسی عقاید دینی یا ایمان می‌پردازد و نشان می‌دهد که دین نیز به مثابه روان‌کاوی به شکلی از گفتار عاشقانه و قسمی فانتزی معطوف است که به حفظ انسجام تصویر خیالی انسان از جهان منجر می‌شود.