سبد سفارش شما خالی است!

عنایت خدا، در همان لحظات وداع و در همه‌جا با دلم نبود و رشته محکم الفت و محبت مقدس مادر؛ فرزندی که سال‌ها بین ما بود، همچون نخ‌های نازکی، یکی پس از دیگری در لحظه‌ای گسسته می‌شد. انگار حامد آن کودک بی‌پناه و دوست‌داشتنی هم دیگر فرزند من نبود. طوری که در آن لحظه، نه حامد را می‌شناخت و نه من حامد را. فرزندی که 24 سال رشد و بالیدن و لحظه لحظه قد کشیدن و شکوفا شدن مدیون و وابسته مادری مثل من بود، داشت می‌رفت و من شاهد بودم که چه عاشقانه می‌رفت و شاهد بودم که چطور از او دل می‌کندم...