سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب ضمن تأکید بر اهمیت مسئله مشروعیت و نقش آن در بقا و دوام نظام‌های‌‌ سیاسی،‌ مناسب‌ترین و صحیح‌ترین تعریف برای این واژه یعنی «حق حاکمیت فرمانروایان»، ارائه و تبیین شده است. مهم‌ترین سؤال نیز بر این پایه استوار است که حاکم بر چه مبنایی حق حکومت و اعمال قدرت و به عبارتی حق امر و نهی پیدا می‌کند. سپس با تأکید بر الهی بودن منشأ ذاتی مشروعیت حکومت در اسلام بر اختلاف مسلمانان بر منابع مشروعیت حکومت پس از پیامبر (ص) اشاره می‌شود. شیعیان عموما بر مشروعیت الهی حکومت بعد از رسول‌الله (ص) اعتقاد می‌ورزند و در مقابل اهل سنت منابع گوناگونی را از قبیل «اجماع اهل حل و عقد و بیعت مردم»،‌ «استخلاف امام سابق» و «استیلا و زور و غلبه» را در انعقاد حکومت و امامت معتبر می‌دانند که در این نوشتار به تفصیل مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.