سبد سفارش شما خالی است!

اواخر قرن نوزدهم یعنی سال‌های پایانی حکومت قاجار، آغاز شکل‌گیری طبقة کارگر در ایران است. جنبش و حرکات اعتراض آمیز طبقة کارگر نوپای ایران نیز تقریباً از همان زمان یعنی از سال‌های 1280 هـ.ش به بعد آغاز می‌شود. این جنبش شامل شرکت در انقلاب مشروطیت، تشکیل اتحّادیه و سندیکا و صنف و کمی بعد تشکیل حزب است. آنها برای رسیدن به خواسته‌های بر حق خود بارها اقدام به اعتصاب و بست نشینی و تظاهرات و حرکت‌های اعتراض می‌کردند. بخشی از نخستین نشانه‌های آغاز این جنبش‌ها از قفقاز و به وسیله کارگران مهاجر ایرانی به تأثیر از مبارزات کارگران و حزب سوسیال دموکرات روسیه (شاخة بلشویک) آغاز شد. کتاب‌ حاضر پس از بررسی ادبیات کارگری جهان و ایران، به خلاصه و نقد برخی از آثار ادبیات کارگری ایران اختصاص یافته، از آن جمله است: داستان مهدی دیگر/ غلامحسین ساعدی»، «بندر/ احمد محمود»، باز خرید/ پرویز مجدی» ، «قربانی/ غزاله علی زاده» و « تابستان همان سال/ ناصر تقوایی».