سبد سفارش شما خالی است!

ایدا لاولیس اول قرن نوزدهم یعنی زمانی که فقط تعداد انگشت شماری از زنان ریاضیدان و دانشمند بودند، بزرگ شد. کنجکاوی او بیدی نبود که با این بادها بلرزد بود. با وجود همه مشکل تراشی‌ها، قدرت خیال پردازی‌اش آن‌چنان بود که می‌توانست با آن آینده‌ای را ببیند که با زمانه خودش فرق داشت. آینده‌ای که در آن فناوری وجود داشت. به خاطر کنجکاوی و تخیل سمجی که داشت، تصور می‌کرد رایانه‌ها چه کارهایی ممکن است انجام بدهند، حتی قبل از اینکه وجود داشته باشند تا من بتوانم این کتاب را با آن بنویسم یا با گوشی هوشمند صحبت کنم. تصورش را بکنید اگر ایدا الآن اینجا بود، می‌دید که فکرهایش به واقعیت تبدیل شده‌اند. دست از خیال‌پردازی بر ندارید و همیشه بپرسید چی می شه؟ ما همگی مثل ایدا قدرت تغییر دادن داریم.