شهر صد دروازه
این مجموعه مشتمل بر 97غزل است که برخی از آنها به زبان محاوره سروده شده است. در یکی از غزلهای کتاب میخوانیم :من اهل آتش و دودم، تو اهل بارانی/ من از سلاله مرگم، تو روحی و جانی/ من از تبار غروبم، تو از تبار طلوع/ شب سیاه غمم، شعلهای فروزانی/ من از قبیله تنهایی دلی سردم/ تو هم ز نسل سپید طلایه دارانی/ ...