سبد سفارش شما خالی است!

در این پژوهش به نقش آموزش و حضور سایر افراد آموزش دیده مثل روحانیون، کارکنان بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، مقامات دولتی و کشوری و محلی، نیروهای نظامی و انتظامی، امدادگران، هنرمندان، بازماندگان زلزله و مردم عادی در ارایه‌ی خدمات بهداشت روانی اشاره شده است. هم‌چنین، در این بررسی آمادگی‌های قلبی برای رویارویی با زلزله، محدویت منابع انسانی، منابع آموزشی، هماهنگی‌های قبلی و تجهیزات و مواضع عرضه‌ی خدمات بهداشت روانی پرداخته شده است. به تصریح کتاب: "ناهماهنگی اقدامات انجام شده با نیازهای زلزله‌زدگان بیش‌تر ناشی از ناهماهنگی و ضعف مدیریتی و برنامه‌ریزی بوده و از منابع موجود استفاده بهینه نشده است. به نظر می‌رسد یکی از عوامل مهم آموزش است که هم شامل آموزش بهداشت روان بلایا به عموم جامعه و هم آگاهی‌سازی مسئولان به لزوم ارایه‌ی خدمات بهداشت روان به طور همزمان با سایر خدمات بهداشتی و امدادی است".