عروسک تنهایی
شعر فارسی - قرن 14
مجموعه کوتاهی از ترانههای عاشقانه است که خطاب به معشوقی که انتظار دیدنش شاعر را به سرودن واداشته، بیان گردیده. شاعر دلتنگیها و غمهای حسرت و تنهایی را در قالب ترکیبات ساده و تصویرهای روشنی از زندگی میگنجاند و به دنبال زدودن نشانههای شب و تلخی و غریبه بودن، همواره ناله امید و خاطره و بودن و دوست داشتن را در انعکاس ترانههای بیقراریش بازگو میکند.