کیمیای وقتشناسی
در آغاز این نوشتار با اشارت به روایات مذهبی، ارزش وقت و بهرهگیری مفید از آن ذکر گردیده است. نگارنده، بدبختی اکثر مردم را نتیجهی تضییع وقت و اتلاف عمر میداند. وی معتقد است که دو عامل سبب اتلاف وقت میشودک یکی تنبلی و سهلانگاری، و دیگر مصاحبت با دوستان ناموافق. در قسمتهای دیگر کتاب، مطالبی در باب دنیا و فریفته شدن مردم به آن، کم گفتن همراه با بهرهگیری از فرصتها، استفادهی مناسب از وقت، و کار امروز را به فردا نیفکندن، ذکر گردیده است.