بررسی نمادهای مقدس ایرانی در سفال
آدمی همواره در پی آن بوده است که مکنونات قلبی خویش را به تصویر درآورد و هنر جریانی است که این مهم میتواند در مسیر آن تحقق یابد. سفال، بدویترین، کهنترین و سادهترین دستساختة بشر است که به سبب نزدیکی خاصی که با انسان داشت، بستر با ارزشی برای به تصویر درآوردن افکار او بود. این روش انتقال پیام از راه تصویر از قدیمترین ایام، یعنی از زمان انسان غارنشین، وجود داشته است. علامت و نشانههایی که بر روی سفالها مشاهده میشوند و با مذهب و خدایان آن عصر مربوط بودهاند و یا نمایشگر نوعی طلسم و جادو در آن دوران بشمار میرفتند. در کتاب حاضر، نمادهای مقدس ایرانی نقش شده بر روی سفالها بررسی شده است. نگارنده، نخست به تشریح هریک از عناصر طبیعی شامل آسمان، زمین، مهر و ماه و ایزدان آنان در تمدنهای مختلف و سپس مفاهیم و نمادهای بصری آنها پرداخته و آنگاه در جداولی، به اختصار، در خصوص هریک از نمادهای هندسی، حیوانی، گیاهی و ابزاری مطالبی بیان کرده است.