زنانگی و روایتگری در هزار و یک شب
موضوع این کتاب، نقد و تفسیر جایگاه زن در روایتگری، با تکیه بر ادبیات «هزار و یک شب» است. «این پژوهش در جست و جوی بناندیشههای «هزار و یک شب» و ساختار زنانة داستانی و روایی آن، به نمونههایی از کهنترین روایتهای دین ایرانی، در یادگار ـ نوشتههای اوستایی رسیده است. روششناسی این پژوهش مبتنی بر بررسی تطبیقی برای یافتن خاستگاه فکری و سپس مطالعة توصیفی برای شناسایی فرم روایی «هزار و یک شب» است». هدف از نگارش این پژوهش، نخست «بازیافتن بناندیشههای هزار و یک شب و ریشهیابی آنها در نوشتارهای پارسی، دوم، جستوجوی کنش شهرزاد و چرایی گزینش او در رفتن به خوابگاه شاه زنکش و همانندی اینها با هنر داستانگوییاش، و سوم نمایناندن پیوند زنانگی و روایتگری در داستانهای هزارویک شب است».