هفت خط ز جام حافظ
((هفت خط ز جام حافظ)) پژوهشی است درباره افکار و اندیشههای حافظ که در هفت فصل یا هفت((خط)) به طبع رسیده است .در خط اول جمعپذیری و انجام جنبههای مختلف افکار حافظ بررسی و در خط دوم جوانب دیدگاههای مختلف حافظ ارزیابی شده است .خط سوم درباره مشکل شناخت حافظ است و این که چرا تاکنون آن طور که باید افکار و عقاید وی شناخته نشده است .نگارنده در خط چهارم، پنجم و ششم در ادامه بحثهای قبلی سه بیت بحثانگیز رندانه و عرفانی و پر ابهام حافظ را شرح میدهد که عبارتاند از :((پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت/ آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد)) ;((جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت/ دست در حلقه آن زلف خم اندر خم زد)) ;((خمها همه در جوش و خروشند ز مستی/ وان می که در آنجاست حقیقت نه مجازست)) .در خط هفتم از تاثیر افکار و اندیشههای حافظ بر سبک و سیاق کلامش سخن به میان میآید .نویسنده در کتاب با استناد به افکار بزرگانی چون :عطار، مولانا، سعدی، ابن سینا و عبید و چند حکایت نغز در چگونگی انتخاب عنوان کتاب تصریح میکند :((در ایام قدیم روی جامهای شرب هفت خط از پایین تا بالا وجود داشت که هر کسی به قدر حال و توانایی خود جام را تا خط معینی پر کند و اینکه امروز به رندان و زیرکان((هفت خط)) میگویند به ظاهر از همین جاست که این افراد جام را تا خط هفتم لبالب میکردند و مینوشیدند . در دیوان حافظ نیز به((خط جام)) اشاره رفته است)) .