مروری بر تاریخ و مبانی طب سنتی اسلام و ایران
مصریها تجربۀ خود را در زمینۀ طب و داروسازی برای اطلاع نسلهای بعدی مکتوب میکردند. آنها به عناصر اربعه (خاک، آب، باد، آتش) اعتقاد داشتند و تنفس را مهمترین عمل بدن میدانستند و باور آنها بر این بود که علت بیماری، جذب مواد خطرناک از راه روده است که سبب گندیدگی خون و تشکیل چرک میشود. آنها تومورها و پولیپها را جراحی میکردند. همچنین دندانپزشکانی بودند که آبسههای دندانی را خارج یا دندانها را با طلا پر میکردند و روکش طلا میگذاشتند. درمان زخمها، بخیه زدن، گچ گرفتن، آتلبندی با استخوان گاو، تشخیص بارداری و جنس جنین از دیگر کارهایی بود که مصریها انجام میدادند. آنها حمامهای عمومی و مجاری فاضلات زیرزمینی داشتهاند. چنین به نظر میرسد که حرفۀ پزشکی در عصر قدیم از اعتبار زیادی برخوردار بوده و تا حدود 1600 سال قبل از میلاد به کمال عظمت خود رسیده است. نگارندگان در کتاب حاضر با عرضۀ مجموعۀ مختصری از تاریخ علم طب و اشاره به نقش ارزشمند دانشمندان ایرانی در این عرصه، مبانی علم طب سنتی را بازگو کردهاند. عناوین کتاب عبارت است از: تاریخ طب؛ پزشکان نامی طب سنتی؛ وضعیت بدن از نظر طب سنتی؛ حفظ و ارتقای سلامت در طب سنتی؛ روشهای تشخیصی و درمانی طب سنتی؛ طب سنتی و شناخت بیماریها؛ گیاهان شفابخش طب سنتی؛ و آشنایی با طب مکمل.