دو سفرنامه از جنوب ایران: در سالهای 1256 ه.ق و 1307 ه.ق
کتاب حاضر، تصحیحی است از دو سفرنامه از مناطق جنوبی کشور که در دوره قاجار توسط ماموران دولتی آن زمان نگاشته شده است .نویسنده سفرنامه نخستین یکی از دیوانیان عصر محمدشاه قاجار است که به دستور وی روز 27جمادیالاول سنه 1256 هـ.ق.، از اصفهان به شیراز و از آنجا به بوشهر، گناوه، علویه، بندر دیلم، نواحی دشتی و دشتستان و سرانجام به بندر شیو سفر کرده است .در این اثر، وقایع روزانه طول سفر، وضع جغرافیایی و وضعیت راهها و کوههای مهم، رودها، منازل بین راه، کاروانسراها، تعداد سکنه شهرها و محلات و نظایر آن تشریح شده است .سفرنامه دوم اثر محمد حسن میرزا مهندس (قاجار) و علی خان مهندس است که به دستور ناصرالدین شاه و برای شناسایی منازل بین راه، برای سفر بعدی شاه از تهران به فارس رفته و بازگشتهاند .توصیف و تعیین محل منازل بین راه، مسائل جغرافیایی، آب و هوا، شهرها، کوهها، شیوه زندگی، مردم، صنایع و نظایر آن از نکات برجسته این سفرنامه است .بخش پایانی کتاب ضمیمهای است با عنوان ((جغرافیای طبیعی ایران))، نوشته ((مسعود کیهان)) که در آن نقشه و خلاصه سفرنامه دوم، توضیحات مصحح و فهرستهای نام کسان، جایهای، اقوام، طوایف، ایلات، کتابها و مجلات آمده است .