سبد سفارش شما خالی است!

موضوع کتاب حاضر، گردآوری اشعار یکی از شاعران منطقة «گوده» است. این شاعر بومی اهل «دهتل» بوده و تاریخ وفاتش 1344ق ذکر شده است. «سیدمحمد سیدابراهیم» سوادش مکتب‌خانه‌ای و قریحة شعر‌سرایی او ذاتی بود و در تمام عمر خود اشعار و ترانه‌هایی به زبان محلی و با گویش خاص دهتلی سروده است. به گفتة نگارنده، هنوز هم مردم گوده با ترانه‌های او شادی و نشاط را به جمع خود می‌آورند. مردم در عروسی‌ها، حنابندان‌ها و گشت‌های بهاری با سروده‌های او هم‌نوا می‌شوند. سروده‌های این شاعر در نگاه اول از منظر نظم و رعایت اصول عروض کمتر قابل دفاع است و علت سرودن چنین شعرهایی، آفرینش ترانه‌هایی برای خواندن به «نوا» {به معنی شیوة خواندن یا همان آهنگ شعر، نه دستگاه موسیقی} بوده است.