سبد سفارش شما خالی است!

محی الدین عربی با شهرت "ابوبکر محی الدین محمد" (560-638 هـ . ق) از شخصیت‌های برجسته و دانشمندان صوفیه است. وی در شهر "مرسیه"؛ از بلاد "اندلس" متولد شد و پس از تحصیل علوم رسمی به تزکیۀ نفس و سیر و سلوک پرداخت و مسافرت‌هایی به تونس، مکه، بغداد، حلب، موصل، و آسیای صغیر کرد و در همه‌جا مورد تعلیم و تکریم بود. سرانجام در دمشق وفات یافت و در دامنۀ کوه قاسمیون دفن گردید "فتوحات مکیه" از جمله آثار مهم وی و دایره‌المعارف جامعی از اصول تصوف است. دیگر اثر وی "فصوص الحکم" نام دارد که مشتمل بر حقایق هدف است. کتاب حاضر جلد یازدهم از ترجمۀ فتوحات مکیه است که باب‌های "362-326" را شامل می‌شود و به همراه مقدمه و تعلیقاتی چند به چاپ رسیده است. معرفت منزل، تحاور و منازعه"؛ نخستین باب و"معرفت منزل سجود قلب و چهره" عنوان آخرین باب این مجلد است.