نظریهی ناسازهها در ساختار زبان عرفان: نقد ساختاری و پساساختاری شطحهای عارفان
شطحیات / عرفان / زبان و عرفان
زبان شطح در روند واسازانه و پست ساختاری خود به مقابله با ایدئولوژی یا گفتمان عارفانه معمول میپردازد، اما قطعاً سازههای ناسازگار شطح بهگونهای است که ارزش مفاهیم متقابل را در حالت معکوس به هم قرار میدهد و با مرکززدایی حقایق، حاشیهها را ارزش میبخشد و سویههای منفی را موجه جلوه میدهد. این جهتگیری موجب تنبیه و ایجاد شوک در مخاطب شده و روح او را از غرور و اشتباه بازمیدارد و با تصحیح اندیشه او حقیقتی جدید را جایگزین باورهای پیشین او مینماید. کتاب حاضر بهمنظور نقد ساختاری و پساساختاری شطحهای عارفان به رشته تحریر درآمده است.