سبد سفارش شما خالی است!

بازداشت موقت متهم که از آن در حقوق کیفری ایران به توقیف احتیاطی نیز تعبیر شده، عبارت است از سلب آزادی از متهم و زندانی کردن او در طول تمام یا قسمتی از تحقیقات مقدماتی که ممکن است تا صدور حکم قطعی و یا اجرای آن ادامه یابد و هدف از آن حصول اطمینان از دسترسی به متهم، حضور به موقع وی در مرجع قضایی، جلوگیری از فرار یا اخفای وی و یا امحای آثار جرم و تبانی با شرکای احتمالی جرم است. کتاب حاضر به بررسی اصول حاکم بر قرار بازداشت موقت در حقوق موضوعه ایران و هشت کشور اروپایی اختصاص یافته است.