سبد سفارش شما خالی است!

تاریخ فلسفه معاصر، تاریخ جریان‌های فلسفی متعدد است. کثرت جریان‌ها و موضوعات فلسفی یکی از اوصاف بارز فلسفه در دوران معاصر است. درگذشته، سالیان دراز طول می‌کشید تا جریان‌ها و مکاتب فلسفی شکل گیرند. این شکل‌گیری، چنانچه پذیرش آرای افلاطون و ارسطو را درنظر گیریم، بعضا حتی به بیش از هزار سال نیز رسیده است. اندیشه افلاطون به‌ واسطه نوافلاطونیان ادامه پیدا کرد و در قرن یازدهم میلادی با کشف آثار اصلی افلاطون مجددا احیا شد و در قرن‌های چهاردهم و پانزدهم میلادی با قول به اصالت اسم از نو زاده شد. به ‌همین‌ ترتیب، مسلمانان و مسیحیان در قرن سیزدهم میلادی با کشف آثار اصلی ارسطو و تفاسیر خود بر آن‌ها باعث تجدید حیات و شکوفایی آن شدند. اما وضعیت در مورد فلسفه‌های قرن بیستم به‌گونه‌ای دیگر است؛ به‌طوری‌ که جریان‌های فلسفی زود‌به‌زود و به فاصله 10 تا 20 سال جای خود را به دیگر جریان‌ها می‌دهند. منظور از «فلسفه معاصر» در عنوان این کتاب فلسفه قرن بیستم است. با یک استثنا و آن هم «کیرکگور» است که به قرن نوزدهم تعلق دارد؛ اما شرح اندیشه‌اش به لحاظ تأثیر بسزایی که در فلسفه معاصر به‌طور کل در اندیشه «هیدگر» و «یاسپرس» به طور خاص داشته است در اینجا آمده است. به‌طور کلی این کتاب، بررسی «تاریخ فلسفه معاصر غرب» است.