سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این کتاب تلاش دارد تا نشان دهد که برخلاف هنر مسیحی قرون وسطا که در آن صور و نقوش به پیش‌زمینه‌ای رانده می‌شود تا در مقابل آن شمایل مقدس بتواند نشان داده شود، در نقوش هندسی هنر اسلامی از قوانین ذاتی جهان‌شناختی موثر در کل عالم خلقت الهام گرفته می‌شود. وی معتقد است، طرح‌های بی‌شمار در هنر اسلامی، در پیوند با ریاضیات فیثاغورس شکل گرفته است و می‌تواند تاییدی بر وحدت درونی و ذاتی همة اشیا در نظر گرفته شود. وی هنر اسلامی منبعث از صورت هندسی را در صورت هندسی دایره متبلور می‌داند و به همین دلیل مباحث خود را با تمرکز به ارتباط صورت‌های هندسی با دایره‌ دنبال می‌کند. وی علت این کار را این‌گونه توضیح می‌دهد که دایره هم برای صورت هندسی و هم برای صورت زیست‌ریختی، رمزی تمام‌عیار از مبدا به شمار می‌رود. لازم به ذکراست نویسنده در کتاب برای تبیین بهتر مطالب خود، به ترسیم نقوش هندسی متقارن و نامتقارن مرتبط با هر مبحث پرداخته است.