سبد سفارش شما خالی است!

"مزدک" در دوره‌ی قباد (پادشاه ساسانی) قیام نمود. جامعه‌ی آن روز ساسانی طبقاتی بود، یعنی خون و مالکیت، عامل برتری اشراف‌زادگان در برابر سایر طبقات به شمار می‌آمد. علاوه بر آن زن و مال، عامل اختلاف بین مردم بود، یعنی در اختیار داشتن زنان متعدد (تشکیل حرمسرا) و مال و ثروت فراوان، عامل برتری اشراف و بزرگان (اقلیتی خاص) محسوب می‌شد. این عوامل به نوبه‌ی خود قدرت فراوانی را برای درباریان به دنبال داشت. مزدک در این دوره قیام خود را علنی ساخت. دو نظریه‌ی متفاوت در باب تعلیمات مزدک وجود دارد؛ بسیاری از مورخان و صاحب‌نظران، مزدک را متهم به طرفداری از اشتراک زنان (کمونیسم خانوادگی) و مال نموده‌اند و برخی نیز جنبش او را قیام در برابر بی‌عدالتی طبقه‌ی حاکمه برشمرده‌اند و هدف واقعی مزدک را بسط عدالت اجتماعی در جامعه یعنی توزیع مناسب مال و ثروت در بین توده‌ی مردم و بهره‌مندی مناسب از زن به وسیله‌ی مردان (مصادره‌ی زنان از حرمسرای اشراف و درباریان و بهره‌مندی مردان بی‌زن از آنان) ذکر نموده‌اند. مانی نیز با مطالعه در ادیان مختلف، آیین خود را در زمان شاپور، علنی ساخت. سرنوشت مانی و مزدک تا حد زیادی مشابه یک‌دیگر بود. آن‌دو به فرمان پادشاه زمان خود فجیعانه کشته شدند. نگارنده در این کتاب در نگاهی گذرا، قیام مانی و مزدک را از دیدگاه مورخان و صاحب‌نظران ارزیابی می‌کند.