سبد سفارش شما خالی است!

«تالگانا» و «سووانکول» ازدواج کرده و بیست و دو سال با صمیمیت و مهربانی و وفاداری با هم بر روی کشتزار کار کرده بودند. سه فرزند پسر را با هم بزرگ کرده بودند و روزهای تلخ و شیرین بسیاری را با هم گذرانده بودند و سرانجام با مرگ سووانکول و ترک فرزندان تالگانا تنها بود. گفت‌وگوهای تالگانا و درد و دل‌های او با مادر خویش ـ کشتزاری که سال‌ها روی آن کار کرده «آناتارلا» بود ـ در این کتاب به تصویر کشیده است.