سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، طی 7 فصل، رخدادهای سیاسی و اجتماعی در شعر عامیانه‌ی ایران از آغاز تا سقوط سلطنت رضا شاه بررسی می‌گردد. در آغاز کتاب آمده است: "از میان جلوه‌های گوناگون فرهنگ مردم، گونه‌ای از شعر علامه که در حرکت‌های سیاسی و اجتماعی و مقاطع و رخدادهای خاص تاریخی، از میان انبوه توده‌ی مردم تولد یافته، ارزش ویژه‌ای دارد.... در این سرودهای گاه کوتاه و بلند، چهره‌ی شخصیت‌ها و مضمون رخدادهای اجتماعی و سیاسی، غالبا متفاوت با آن چه در گزارش‌ها و منابع رسمی آمده، روایت شده است. در عرصه‌ی مبارزات مردمی این ترانه‌ها، آن گاه که شعر و هنر پیکار جوی رسمی به سبب سلطه‌ی حاکمیت‌های استبدادی یا غلبه مهاجمان بیگانه، مجال بروز و خودنمایی ندارد، کارکرد بیشتری می‌یابند. در چنین احوالی فرهنگ عامه، جلوه‌هایی از مقاومت‌های مردمی را در قالب سروده‌ها، ترانه‌ها، متل‌ها، افسانه‌ها و... بازتاب می‌دهد... از میان گونه‌های مختلف هنر عامه مردم ایران، شعر به عنوان ابزاری موثر در کشاکش‌های اجتماعی از دورترین ایام کارکرد داشته است".