تحلیل و تطبیق اندیشههای کلامی در مثنوی مولانا
کتاب حاضر با هدف تحلیل و تطبیق اندیشه های کلامی مولانا (604-672) تدوین یافته است. نویسنده پس از بررسی اندیشه های کلامی پیش از مولانا _ به منزله سرچشمه های اصلی افکار وی _ و بیش از همه آثار "محمد غزالی "، اندیشه های کلامی مولانا را تبیین نموده است. وی این مباحث را در کتاب آورده است: "علم کلام"، "بحث ذات خداوند"، "بحث صفات خداوند"، "جبر و اختیار از دیدگاه های مختلف"، "بررسی کسب از دیدگاه های مختلف"، "رویت"، "مبحث کلام"، "بررسی سبب از دیدگاه های مختلف"، "بحث علت"، "بررسی مسئله عاده الله از دیدگاه های مختلف"، "بحث حسن و قبح از دیدگاه غزالی"، "هدفدار بودن افعال خداوند"، "خیر و شر از دیدگاه های مختلف"، "دیدگاه متکلمین، اشاعره، و معتزله درباره رزق"، "مسئله تجدد امثال" و "دیدگاه های ماتریدیه". در نتیجه گیری کتاب آمده است: "مولوی در بعد عرفانی صاحب سبک و مکتب آفرین و پایه گذار یک عرفان مبتنی بر اندیشه و حرکت و فکر و انسان گرایی و ارج و خرد کلی و صلح کل و اتحاد بشریت می باشد و ستون فقرات عرفان او را عشق تشکیل می دهد و سعادت انسان و حیات راستین او را در حریت و آزادی او از آلودگی های تقلید از رسوم و عادات و تلقین و سنن می داند. تعالی اندیشه مولوی و شاخصیت آن در این قسمت است. از نظر اندیشه های کلامی تابع مکتب اشعری است و در چند مورد به جانب ماتریدیه گرایش دارد. در چند مسئله کلامی چون رویت خداوند و وحی و رزق، دارای استقلال اندیشه و استنباط شخصی است".