سیر زمان
فضا و زمان
چیزی که ما «زمان» میخوانیم مجموعهای پیچیده از ساختارها و لایههاست. با موشکافی فزاینده و عمیقتر، زمان لایههایش را یکی پس از دیگری، قطعه به قطعه، از دست داده است. در بخش اول این کتاب این فروپاشی را روایت خواهم کرد. بخش دوم چیزهایی را که برایمان باقیمانده است، وصف میکند: یکچشم انداز خالی و بربادرفته که هیچ نشانی از زمان ندارد؛ یک جهان غریب و ناآشنا که در هر صورت جهانی است که به آن تعلق داریم. بخش سوم سختترین اما اساسیترین بخش است و بیشترین ارتباط را با ما دارد. در جهانی بدون زمان هم باید چیزی باشد تا زمانی را که ما به آن عادت داریم، با همان قوانین، با گذشتهای که از آینده مجزاست و بهآرامی جریان دارد، به وجود آورد. زمان ما باید به طریقی اطرافمان شکل بگیرد، لااقل برای ما و در مقیاس ما.