سبد سفارش شما خالی است!

کلمات در روایت داستانی، به مختصاتی بدل می‌گردد که به وسیلة آن مخاطب، اشیایی را در وضعیت‌هایی در ذهن تجسم می‌کند. در این تجسم، خواننده علاوه بر درک نسبی مشخصة اشیاء، روابط آنها را نیز تصور می‌کند. چنان‌چه اشیا داستانی ـ منظور آدم‌ها و اشیا در داستان است ـ در اتمسفر یا فضای داستان به وسیلة کلمات شکل بگیرد، شکل بازسازی آنها در روایت، به شرط داشتن منطق داستانی؛ آن را بدل به داستان می‌نماید. نگارنده در این کتاب به بیان مطالبی چون شکل نوشتن، ماهیت داستان، موضوع روایت (راوی ـ روایت‌کننده)، چگونگی شکل‌گیری داستان ـ پلت، گفت‌وگو و لحن در داستان، میزاسن در روایت، پرسپکتیو در داستان، کنتراست روایت، ادبیات و واقعیت، و ادبیات و سینما می‌پردازد.