سبد سفارش شما خالی است!

هر واژه به ‌تنهایی، حاوی معنا یا معانی خاص و شناخته‌شده‌ای‌ است که گاهی با گذشت زمان تغییر می‌کند و براساس همین معانی، جایگاه کلمات با همنشینی در کنار یکدیگر در جمله‌ها مشخص و ساختار معنایی جدیدی ایجاد می‌شود. با چیدمان صحیح واحد‌های معنایی (جمله‌ها) در نوشتار به ساختار اصلی متن دست پیدا می‌کنیم که در دو قالب «فرم استراکچر» (ساختار و فرم ظاهری هر متن است که با تفسیر اثر به‌دست می‌آید) و «سمنتیک استراکچر» (ساختار معنایی اثر است که با تأویل و بررسی نشانه‌های موجود در آن به‌دست می‌آید) قرار می‌گیرد. در این کتاب، معناشناسی در شعر فارسی و در اشعار شاعران ایرانی بررسی می‌شود.