زیباییشناسی و فلسفه رسانه
دانش جدید و میانرشتهای فلسفه رسانه حدود ده سال است که در کشورهایی از قبیل آلمان و بیشتر در آمریکا مورد توجه محققان علوم فلسفی اجتماعی و ارتباطات قرار گرفته است. مبنای فلسفة رسانه دقیقا همان اصلی است که فلسفههای نظری مدرن بر آن استوار شدهاند. این قبیل فلسفهها غالبا به بررسی شرایط امکان ادراک و معرفت انسانی میپردازند؛ مسالهای که باید با ارتباط به واقعیت در جهان بدان پاسخ داد و آن نیز مبتنی بر یک نوع عینیتگرایی است که هم میتواند از نوع رئالیسم یا ضد رئالیسم و یا ترکیبی از هر دو باشد. مجموعة حاضر، حاوی مقالاتی دربارة فلسفه و زیباییشناسی رسانهها است که در سه فصل «فلسفة رسانه و ارتباطات»، «رسانهشناسی و مطالعات فرهنگی» و «مبانی فلسفی نظریههای زیباییشناختی» دستهبندی شده است. عنوان برخی مقالات عبارت است از: «فلسفة رسانه چیست؟/ سیدحسن حسینی»، «خانلاک و مدل مخابراتی ارتباطات: غباری در برابر چشمان ما/ گری پ. رادفورد»، «بیانی هرمنوتیک از ارتباطات: گفتوگوی اصیل/ رادفورد»، «جامعة کثرتگرایی در «توافق جمعی و ارتباطات جمعی» ویرث/ روشنبوهلر»، «رسانهها در عصر دیجیتال/ آنا اورت»، «ساتر، فلسفة نیستی و ملودرام مدرن/ اندریاس ب. کواج» و «زیباییشناسی طبیعت/ ملکومباد».