سبد سفارش شما خالی است!

ادبیات معاصر فارسی تاجیکی ازبکستان را می‌توان در سه بخش مطالعه کرد: دورة تحول شعر معاصر فارسی تاجیکی (از سال 1924 تا 1970 میلادی)؛ دورة آغاز خودشناسی و بازسازی در نظم (سال‌های 1970-1990 م)؛ دورة استقلال ازبکستان (از سال 1990 میلادی تاکنون) ـ شعر موج نو. از جمله مختصات شعر دورة اول می‌توان به ضعف در بیان احساسات اشاره کرد. مصداق‌های عاطفی شعر شاعران این دوره حالات انقلابی و زودگذر است و از این رو تاریخ مصرف محدودی دارد. در دورة دوم شعر تغزلی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. در شعر شاعران این دوره موضوعاتی نظیر تقویت وجدان ملی، خودشناسی، به تصویر کشیدن مناظر طبیعی و تحکیم بخشیدن روابط بین اقلیت‌های ملی مورد توجه قرار گرفته است. در این دوره شعر و شاعری وسعت چشمگیری می‌یابد. دورة سوم از نظر شکل و ایده و موضوع و مضمون بسیار غنی است. پرداختن به شعر آزاد و سپید از مختصات شعر این دوره است. در کتاب حاضر پس از معرفی جریان‌های شعر فارسی ازبکستان، شرح حال برخی از سرایندگان تاجیک درج گردیده است.