سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر مؤلف بر آن است تا نسبت میان مفاهیم فرویدی و انقلاب استتیک قرن نوزدهم را مشخص کند. بخش وسیعی از این کتاب درواقع گفت‌وگویی انتقادی با «لیوتار» است. نویسنده برخلاف نظر «لیوتار»، میراث «فروید» را در مسیری معکوس پروژه «فروید» تحلیل می‌کند. میراث «فروید» حاکی از غلبه پاتوس بر لوگوس است. پاتوس در تلقی نویسنده، شکلی از تجربه حسی است که به‌سادگی در قلمرو بیان جایی پیدا نمی‌کند. در طرف مقابل، لوگوس عبارت از بیان‌های برساخته‌ای است که بر تجربه‌های حسی نظارت می‌کند. صورت‌بندی نویسنده از پاتوس و لوگوس از جنبه‌هایی با طنین این دو مفهوم در متون فلسفی تفاوت می‌کند. اما انقلاب استتیک قرن نوزدهم به‌زعم نویسنده فرآیندی را رقم می‌زند که نویسنده از آن با تعبیر «توزیع حسی» نام می‌برد. در این کتاب، پیدایش روانکاوی پابه‌پای انقلاب استتیکی بازنگری می‌شود.