سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، شرحی بر «در باب یقین» اثر ویتگنشتاین (1889-1951 م) در خصوص مسالة امکان معرفت و یقین است. آنچه محل بحث معرفت‌شناختی می‌باشد. یقین عینی است و نه یقین شخصی؛ آنچه مورد نظر معرفت‌شناسان است، باورهای یک شخص در محدودة خصوصی او نیست، بلکه آنها می‌خواهند امکان مبنایی عینی برای باورهایی مشاع و همگانی را بررسی کنند. بنابراین در کتاب سعی شده، مباحثی در راستای رسیدن به نتیجه‌‌ای در این باب سامان داده شود. بخش اول کتاب، صرفا معطوف به استفادة مستقیم از سخنان ویتگنشتاین است و نگارنده به شرح و بسط بینش‌های وی دربارة یقین پرداخته است. بخش دوم و سوم به بررسی دیدگاه ویتگنشتاین نسبت به کل نظام معرفتی انسان‌ها اختصاص دارد. مباحث دیگر کتاب مشتمل است بر: شیوة ویتگنشتاین در شناخت مفاهیم، امکان شک فراگیر، نیاز شک به یقین، مشابهت قطعیت گزاره‌های محوری و قطعیت ریاضیات، عینیت یقین، و ویتگنشتاین و نظریة معرفت.