سبد سفارش شما خالی است!

موضوع این کتاب تعیین و تعریف گفتمان‌های مختلف سیاست خارجی در جمهوری اسلامی ایران و سیر تحول آن‌ها در دو دهه‌ی گذشته از طریق توضیح و توصیف مرکز نقل، کانون، دقایق و عناصر هر یک از آن‌ها است. در گفتار اول کتاب، چارچوب مفهومی و تحلیل کتاب در قالب نظریه و تحلیل گفتمان بحث و بررسی می‌شود چون نظریه‌های جریان اصلی مبتنی بر اثبات‌گرایی قادر نیستند فرآیند تحول گفتمانی در سیاست خارجی ایران را توضیح دهند. گفتار دوم به واکاوی کلان گفتمان ملی‌گرایی لیبرال می‌پردازد که بر سیاست خارجی دولت موقت حاکم بود و تا عزل بنی‌صدر در تیرماه 1360 به طور نسبی استمرار یافت. در گفتار سوم، ابر گفتمان اسلام‌گرایی توضیح داده می‌شود. گفتار چهارم، تبیین آرمان‌گرایی به عنوان یکی از خرده گفتمان‌های اسلام‌گرایی است. درگفتار پنجم مصلحت‌گرایی دومین خرده گفتمان اسلام گرایی است که بحث شده. گفتار ششم به تجزیه و تحلیل یکی دیگر از خرده گفتمان‌های اسلام‌گرایی یعنی واقع‌گرایی اختصاص دارد. در گفتمان هفتم، خرده گفتمان صلح‌گرایی مردم سالار شرح داده شده است.