سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب نخست به زندگی‌نامه‌ی حافظ، اشعار و ویژگی‌های اخلاقی او اشاره گردیده، سپس نظر حافظ درباره‌ی دینداری، طنز، امید و آرزو، موسیقی و نیز ارادت وی به خاندان پیامبر (ص) بازگو شده پس از آن درباره‌ی برخی از داستان‌های قرآنی از قبیل داستان حضرت نوح، موسی، عیسی، سلیمان، و یوسف که مورد اشارت حافظ بوده، سخن رفته است. در کتاب خاطرنشان شده است: "حافظ از شاعران بزرگ ایران است. دیوان او حدود 500 غزل دارد، حق‌شناسی، رفاقت، دوستی و مبارزه با ریاکاری از ویژگی‌های اخلاقی حافظ است. حافظ در مورد عیب‌جویی و خرده‌گیری از دیگران به ما هشدار می‌دهد. او نماز را معراج مومن و مناجات با پروردگار را وسیله‌ی پاک شدن روح می‌داند. او در اشعارش به افراد زورگو و ریاکار زمان خود مانند "امیر مبارزالدین" و "شاه شجاع" اشاره کرده و در شعرهایش به پیامبر اکرم (ص) و خاندانش عرض ارادت کرده است. سرمشق اصلی او در شرین سخنی، قرآن مجید است و به دلیل آمیخته بودن اشعار وی با معارف قرآنی "لسان الغیب لقب گرفته است".