سبد سفارش شما خالی است!

تحقیقی پیرامون «شبیه‌سازی انسان» از منظر اسلام با رویکردی فقهی است. نویسنده در این نوشتار به‌دنبال آن است تا دریابر که آیا شبیه‌سازی انسان با مبانی دینی سازگار است و فقه اسلام، شبیه‌‌سازی انسان را به انواع مختلف آن جایز می‌داند یا ممنوع؟ یافته‌های این تحقیق حاکی از آن است که در شبیه‌سازی انسان، همانند سایر دستاوردهای بشری، فرض را بر جواز اولیه آن می‌گیریم و دیدگاه نخست این است که تا زمانی که مفاسدی بر آن مترتب نشود، تولید انسان از طریق شبیه‌سازی جایز است. نگارنده همچنین به چالش‌های اجتماعی و مشکلات خانوادگی و نسبی شبیه‌سازی انسان نیز پرداخته است.